Wonderful White World!

Hier weer even een verhaaltje uit een plaats waar het elke dag een verrassing is wat er gaat gebeuren: de ene dag is het landschap prachtig versierd met een laagje sneeuw, de andere dag word er ingebroken in onze mooie bolide en nog een andere dag zit je voor een complete dag weer in de studie.

Woensdagavond begon het hier lekker te sneeuwen en rond middernacht lag er al een schitterend laagje witte kristallen. Ja, en dat op 20 oktober! Dit was voor ons de reden om direct even met de neus de sneeuw in te gaan. Via Facebook hadden vrienden al een evenement georganiseerd: sneeuwbalgevecht op parkeerterrein! :) Een half uurtje later hadden we een groot gevecht met een kleine 20 man. De sneeuw was perfect om een mooi balletje van te rollen. ;) Mooi wat sneeuwballen verder liepen er uiteindelijk 20 sneeuwpoppen op het parkeerterrein rond. Toen kwamen we op het bijzondere idee om nog een sneeuwpop te maken, maar dan een van alleen maar sneeuw. ;) Het was voor ons echt weer even ‘back to the basics’! ;) Toen iedereen weer uitgespeeld en compleet doorweekt was, zijn we richting huis gegaan en konden we allemaal lekker dromen van het wonderlijke winteravontuur.

Donderdagochtend straalde het zonnetje over de wonderlijke witte wereld. Jurian en ik waren helemaal enthousiast en zijn naar een snel ontbijtje naar buiten gegaan om te genieten van de sneeuw, voordat alles weer weg gesmolten was. Er lag een 6 cm sneeuw, de bomen waren compleet wit en de straten waren spekglad. We wilden de gladde wegen ook graag beleven en tevens even een paar mooie plaatjes schieten in het natuurgebied achter de campus. Dus zijn we samen even met de auto op pad gegaan en hebben een paar prachtige plaatjes geschoten. Het was een schitterend gezicht in het bos en langs het meer, toen alles zo mooi bedekt was met de heldere vlokjes.
Later op die dag hebben we een beetje mooi omgeklooid en kalm aan gedaan; we hebben ons de vorige dagen weer druk genoeg gemaakt, dus was het hoog tijd om alles weer een beetje op orde te brengen.
In de avond hadden we een ‘Swedish night’ bij de pub Pudas in downtown. Dit was speciaal georganiseerd voor alle exchange students, om een beetje te proeven van de Zweedse cultuur. We kregen een bordje met typisch Zweeds eten voorgeschoteld: een paar fijne gehaktballetjes, crackebröd met kaas, zure haring, erwtensoep en een chocoladebonbon. Na het eten was er de mogelijk om deel te nemen aan een Zweedse dans. Tsja, als je de Zweedse cultuur wil proeven, dan moet je ook aan alles mee doen natuurlijk. ;) Dit was een zeer komische dans: een beetje een rondje springen en dansen, beetje Zweeds mompelen en wat met je handen zwaaien. Dat zag er natuurlijk weer zeer professioneel en gladjes uit! ;) Op de achtergrond speelde een klein bandje Zweedse muziek en het Zweedse volkslied. Later op de avond hebben we in die pub nog lekker verder gedanst en gek gedaan. Het bier vloeide er ook weer rijkelijk doorheen; voor een halve liter hoefde je slechts twintig kronen te betalen! Dit is ongeveer twee euro, dus daar moet van genoten worden natuurlijk. :)

Nadat we vrijdag weer een beetje uitgeslapen waren, konden we bijna direct weer aanstalten maken om naar school toe te gaan. We hadden om 12.00 uur les in ons minder favoriete vak Computer Animation; drie uren lang zijn we bezig geweest om een animatie te maken van een balletje dat over een paar woorden heen stuitert. Tsja, soms heb je van die momenten waarvan je denkt: ‘Waar zijn wij nou helemaal mee bezig?’ ;)
Na het avondeten zijn Jurian en Karel naar het vliegveld vertrokken; daar heeft Jurian zijn ouders en zijn zusje opgehaald en Karel heeft twee vrienden van hem verwelkomd. Deze mensen blijven hier allemaal een weekendje logeren en komen ook even genieten van het prachtige Zweden. Om dit te vieren moesten we natuurlijk ook even op stap en zijn we met Jurian zijn zusje Nynke uit geweest in de pub Stallarna. Daar was het weer ontzettend druk, maar ook donders gezellig. Op de tweede verdieping speelde een Zweeds bandje allemaal Zweedse volksliederen, daar hebben we lekker staan springen en gek gedaan. :)
Toen we weer naar huis liepen en bijna thuis waren, hoorde ik in de buurt van ons appartement een toeter van een auto non-stop janken. Ik was natuurlijk een beetje nieuwsgierig wat het was, dus even op onderzoek uit; bleek dat het onze auto was die stond te toeteren. Ik m’n sleutels pakken en proberen de deur van het slot te halen, maar dat ging niet; de sleutel wilde geen kant op draaien. Het slot was al niet meer de beste, dus dan maar even kijken of de deur al open is. Ja hoor, die was open. Tot mijn grote schrik zag ik dat de airbagplaat was opengetrokken en daardoor de toeter non-stop aan stond. Op dat moment besefte ik pas dat er was ingebroken in onze auto en een persoon geprobeerd heeft ons witte blikje mee te nemen. Toen ik de plaat weer terug had geslagen en de toeter eindelijk uit was, zag ik dat de plastic onderplaat van de stuurkolom was weg getrokken en achter in de auto lag. Die gast heeft geprobeerd om de motor te starten door de stekker van het contactslot te trekken en met een schroevendraaier een verbinding te maken. Toen ik weer bij de deur keek, zag ik dat het contactslot ook open was gebroken met een schroevendraaier. Het stuur zat op stuurslot en daardoor kon de inbreker waarschijnlijk niets met de auto. Als laatste poging heeft hij geprobeerd om het stuur er af te halen en met een schroevendraaier de pen voor het stuurslot weg te krijgen. Dit is hem gelukkig niet gelukt toen de toeter herrie begon te maken. Daardoor is hij waarschijnlijk gevlucht. Het stuurslot en de toeter hebben onze bolide gered van verdwijning! Ik heb direct de politie gebeld en Jurian heeft de accupolen los gedraaid en de auto van binnenuit op slot gedaan. De politie zei dat ze zo spoedig mogelijk kwamen, maar wisten niet zeker of het die nacht was of de volgende ochtend; ze zouden me voordat de tijd eerst even bellen. Dus wij hebben nog even veilig gesteld dat ze de auto zeker niet mee konden krijgen en zijn in ons appartement gegaan, waar tevens onze auto recht voor de ramen staat. Daar hebben we nog even eentje op gedronken met onze Belgische vrienden en even na zitten praten. Want we waren wel geschrokken, maar aan de andere kant ook weer zeer opgelucht dat hij er nog stond! Anders moesten we op zoek naar een andere dikke bak, die al ons materiaal ook kan vervoeren; een auto Volvo 740 station ofzo. ;) In die nacht heb ik bijna geen oog dicht gedaan en zag allemaal schimmen en lichten voor onze ramen langs gaan. Tevens zat ik te wachten op een telefoontje van de politie. Om 4.30 uur zag ik een politieauto een rondje over het parkeerterrein rijden, dus ik direct uit m’n nest en naar buiten toe. Maar de politie was alweer weg; dan maar weer in bed en proberen te slapen.

Om 8.00 uur zaterdagochtend kreeg ik een telefoontje van de politie; of het ook goed was als ze over een uurtje langs kwamen om onderzoek te doen en notities te maken. Want ze zeiden dat ze die nacht ook al langs waren geweest, maar dat er niemand op het parkeerterrein stond te wachten en dat ze daarom weer weg zijn gereden. Ja dat klopt, maar dat was niet de afspraak; ze zouden eerst bellen. Ze dachten zeker dat we de hele nacht buiten zouden wachten op de politie en een beetje konden koukleumen. Nee nou…
We zouden in de ochtend met z’n allen even gaan brunchen bij de pub Sivans. Maar ik ben niet mee gegaan, omdat ik even ‘een uurtje’ moest wachten… Om 11.15 uur kwam er een politie aanrijden en belden ze mij op. Ik was in die tijd ook al buiten en stond hen op te wachten. Het waren twee oudere politieagenten die beide moeite hadden met Engels en elkaar moesten verbeteren met enkele woorden. Een agent zei tegen mij dat ons stuur aan de verkeerde kant van de auto zat. Ik had direct in de gaten wat hij bedoelde; hij zag de gele nummerplaat en dacht dat het een Engelse auto was. Misschien ook wel omdat ik zo vloeiend Engels praat! ;) Dus ik heb hem maar even uitgelegd dat het een Nederlandse auto is en dat wij het stuur ook aan de linkerkant van de auto hebben. ;) De politieagenten hebben m’n rijbewijs- en verzekeringsgegevens genoteerd en wilden graag de plastic onderplaat van de stuurkolom mee hebben voor onderzoek naar vingerafdrukken. Ze vroegen wie eventueel aan deze plaat hebben gezeten; tsja, dat zijn alleen Jurian en ik en misschien nog een paar vingerafdrukken van een paar vrienden. De politie gaat het verder onderzoeken en een rapport schrijven, ze sturen dat rapport later naar ons op. Ik vroeg de agenten of een autodiefstal vaker voorkwam in deze omgeving. Zij zeiden dat hier vaak auto’s van het merk Ford worden gestolen, omdat het deurslot eenvoudig open is te breken met een schroevendraaier en dat de motor ook eenvoudig te starten is. Vaak wordt dit gedaan door mensen uit Rusland en Oost Europa of kleine jochies die het leuk vinden om zo eenvoudig in te breken. Denk je dat je in het veilige Zweden niet bang hoeft te zijn voor stelerij.. ;) Jurian zijn vader Jannes werkt bij een Ford garage en zei dat hij wel een ander deurslot op wil sturen; dus kunnen we dat gelukkig ook weer fixen. Tevens zijn Jurian en ik van plan om een stuurslot aan te schaffen, zodat dat wat meer afschrikt voordat ze weer in willen breken.
In de middag zijn we met de familie Rietberg naar de stad gegaan om ze het centrum te laten zien en natuurlijk even te shoppen. ;) Nadat we uitgeshopt waren en alle winkels dicht waren, zijn we nog even door het mooie landschap getoerd.
In de avond zijn Linda en ik uitgenodigd om met de familie Rietberg uit eten te gaan. Het was nog een flink gestoei om een restaurantje te vinden; alles was volgeboekt. Uiteindelijk vonden we een mooi Thais restaurant, waar nog wel plek voor zes personen was. Daar hebben we heerlijk gegeten en gelachen. Toen we aan het dessert toe waren, bleek dat ze alleen nog maar koffie schonken en dat het restaurant wilde sluiten. Om toch even een lekker dessert te nuttigen, zijn we naar het naastliggende ‘restaurant’ gegaan; lekkere milkshake bij MC Donalds! ;)
Toen we weer op de campus waren, zijn Jurian en ik nog even langs geweest op een Haloween-Birthdayparty van een Zweedse meid. We hebben haar een mooie pompoen gegeven, die we eerder op de dag bij de markt hadden gekocht. Op het feestje waren de gasten mooi verkleed in Halogeenkostuums en hebben we daar nog even gezellig gek mee gedaan. Toen iedereen richting de pub ging, zijn Jurian en ik afgehaakt naar ons appartement. Omdat we de vorige nacht niet veel hadden geslapen, waren we beide niet echt meer in staat om ook nog naar een pub te gaan.

Zondag was voor mij weer een nationale rust en prutsdag. Toen ik wakker werd, ben ik eerst even naar school gegaan, zodat ik Jurian en Nienke niet wakker hoefde te maken. Daar heb ik het rapport van onze oppositiegroep even doorgelezen en beoordeeld. Later belde Nienke mij al op dat het ontbijtje klaar stond; wat een luxe he? :) Dus hebben we even gezellig met z’n drietjes ontbeten. In de middag heeft Jurian z’n familie even rondgeleid door de campus en rondom Växjö. Ik had dus even het rijk voor mij alleen en ben ik wat bezig geweest met het voorbereiden van de presentatie voor woensdag en het rapport voor Tool Design.

Maandagochtend hadden we om 10.00 uur in de library afgesproken met de projectgroep van LCCA. Hier hebben we de onderdelen even besproken die we woensdagochtend gaan presenteren aan de klas. Ik heb aangeboden dat ik de presentatieonderdelen wel weer even bij elkaar wilde voegen en er een mooie lay-out omheen wilde maken. Nadat we alles verder besproken hadden, ben ik weer even bezig gegaan met het aanpassen van onze tekeningen voor Tool Design. Na een twee uurtjes had ik dat ook weer gefixt en heb ik de geprinte tekeningen weer even laten controleren. Dit keer was het gelukkig goed en had ik al de tekeningen in de juiste aanzichten getekend, met de juiste lijndiktes en de juiste dimensies; zoals ze het hier in Zweden willen. ;) Na de controle zijn Jurian, onze Poolse projectgenoot Jarek en ik gestart met het schrijven van het rapport voor dit project.
Door de familie Rietberg werden Linda, Siegrid, onze Duitse vriend Sascha en ik uitgenodigd om gezellig met hen uit eten te gaan naar een pizzeria in de stad. Wat zijn het ook ontzettend lieve mensen! :) Daar hebben we gezellig pizza gegeten en hebben we weer afscheid van de familie genomen; want in de avond vlogen ze weer terug naar Duitsland.
Om 21.00 uur hadden we onze derde salsacursus, ook deze keer was het weer dikke pret. Het was wel een stukje moeilijker, omdat bijna iedereen de pasjes van vorige week alweer was vergeten. ;) Nadat we de vorige pasjes weer onder de knie hadden, hebben we wat nieuwe handelingen geleerd voor de pirouette; zodat het allemaal wat soepeler lijkt. Zo’n uurtje trainen vliegt natuurlijk ook weer voorbij als je in zo’n korte tijd met twintig verschillende mooie meiden staat te dansen. ;)

Dinsdagochtend heb ik eerst Karel naar het station gebracht; hij gaat voor tien dagen op excursie naar Sint Petersburg, Moskou en Helsinki. Omdat Karel zijn vrienden hier vorig weekend waren, heeft hij een autootje gehuurd om wat rond te toeren in Zweden. Maar Karel had geen tijd meer om de auto weer terug te brengen, dus mocht ik heb bij het station afzetten en daarna de auto terug brengen. Jurian wilde me wel weer ophalen bij het verhuurbedrijf. Hij had even snel uitgelegd waar we ongeveer moesten zijn, dus wij vol goede moed door de stad toeren en zoeken naar het verhuurbedrijf. Na een half uur zoeken en een paar mensen vragen, kwamen we eindelijk bij het bedrijf aan. Dit bleek aan de andere kant van het industrieterrein te liggen als Karel ons had verteld. Dus weten we zijn uitleg voor de volgende keer ook! ;) Nadat we de auto weer hadden afgeleverd, hebben we nog even wat boodschappen gedaan.
Toen we rond koffietijd weer op de campus waren, mochten we direct naar onze volgende afspraak; we hadden ons Iranese projectlid Hamid beloofd om zijn onderdeel van de presentatie aan te horen en daar dan vragen over te stellen. Zodat hij wat beter voorbereid was voor de presentatie van woensdag, omdat hij een beetje bang was om Engels te praten, te presenteren en vragen te beantwoorden. Dus Jurian en ik hebben hem eerst even geholpen om van die angst af te komen. Na de tijd zijn wij gestart met het maken van ons onderdeel van de presentatie voor LCCA. Toen ik ook alle onderdelen van de andere projectleden had, heb ik alles samengevoegd en er een mooie lay-out omheen gemaakt.
Het was die middag ontzettend mooi weer, dus het brandde mij in om weer eens een keer een rondje te hardlopen; om te voorkomen dat ik het afleer natuurlijk! ;) Na een klein tochtje langs beide meren, was ik weer helemaal fris en fruitig.
Omdat een leraar van Tool Design deze universiteit verlaat en aan het werk gaat bij een constructiebedrijf in Zweden, zijn Jurian en ik even bij heb langs gegaan om hem te bedanken en succes te wensen op zijn nieuwe werkplek. Hij stelde het zeer op prijs en we hebben daar nog even gezellig gezeten.
In de avond hebben we nog onze presentatie voor de volgende dag nog even doorgenomen en voorbereid.

Woensdag stond gepland als presentatiedag voor Life Cycle Cost Project; alle de acht projectgroepen mochten hun analyses en oplossingen presenteren aan de klas. Onze groep mocht als eerst presenteren, dus om 8.00 uur in de ochtend stonden wij alweer enthousiast te praten over ons project. De presentatie ging zeer goed en iedereen in de klas kon het goed volgen en begrijpen. Na de presentatie kregen we vragen en opmerkingen van onze oppositiegroep en van de leraar; hier kregen wij de mogelijkheid om enkele onduidelijkheden of gemaakte keuzes in het rapport of tijdens de presentatie nader uit te leggen. Ze vielen over een foutje in de keuze voor het beste alternatief en de leraar had een vraag over de calculaties van rentes; dit was voor ons eenvoudig uit te leggen. Na koffiepauze was onze oppositiegroep aan de beurt om te presenteren en mochten wij een paar moeilijke vragen stellen. ;) Het was een lange dag, maar zeker interessant hoe de projectgroepen hun analyses hebben gedaan, oplossingen hebben gevonden, daaruit een conclusie hebben gemaakt en vervolgens gepresenteerd hebben aan de klas. Na deze presentaties hebben we alle opdrachten en projecten voor de cursus Life Cycle Cost Analysis voltooid en als we geen tegenbericht krijgen van de leraar is hierbij deze cursus afgesloten. :)
Om 16.00 uur hadden we weer Zweedse cursus en dit keer hebben we klok leren lezen en mochten we een verhaaltje schrijven over onze familie. Dit was wel weer leuk om te doen; zo is klok lezen hetzelfde zoals wij Nederlanders doen. Tevens hebben we de benamingen van verschillende beroepen geleerd: zo is een mechanic engineer een mekanik civilingenjör en een nurse een sjuksköterska. Mooie taal he? ;)
Vanavond hebben we een leuk feestje van onze klasgenoten van LCCA, om te vieren dat de cursus voltooid is. :) En na de tijd gaan we op stap naar de pub Sivans, waar we het feestje verder vieren! :)

Bedankt voor al de leuke reacties die jullie hebben geplaatst!

Groetjes en dikke tuut!