Little bit crazy!

Het is weer tijd om jullie op de hoogte te stellen van onze bevindingen hier.

Donderdagochtend ben ik eerst met het LCC-project bezig geweest. Voor het project moeten we een ‘term-paper’ schrijven, waarin de te implementeren calculatie- en analysemethoden worden beschreven. We zitten met vijf personen in het projectgroepje; twee Zweedse meiden, een jongen uit Iran en twee van die gozers uit Nederland. Het is interessant om te leren hoe deze economische modellen werken en wanneer je ze toe kan passen.
In de middag hadden we weer een les in Tool Design, hier kregen we onze eerste opdracht uitgereikt; we mogen een ponsgereedschap ontwerpen dat meerdere gaten in verschillende vormen in een keer in een plaat kan ponsen. Hierbij moeten we goed rekening houden met het materiaalsoort, toleranties, ruwheden en de levensduur van het gereedschap. Dit wordt wel een leuk project en kunnen we onze reken- en tekenvaardigheid weer een beetje bijwerken.
’s Avonds hebben we nog even een lekker kalm aan gedaan en een mooi filmpje gezien.

Vrijdag hadden we weer in de ochtend vrij en in de middag les. In de ochtend zijn Jurian en ik weer bezig geweest met het LCC-project. We mogen geen informatie van het internet halen, maar alles moet uit wetenschappelijke bronnen komen. De bron moet tevens vermeld worden, anders valt het onder plagiaat. We hadden nog al wat moeite nodig om voldoende wetenschappelijke artikelen te vinden om tot een goed verslag te komen. Zo vloog de tijd ook weer snel voorbij.
Om 12.00 uur begon onze eerste Computer Animation les, met het designprogramma 3D Studio max. De leraar heeft in deze les de basisbegrippen van dit programma uitgelegd en voorgedaan hoe je eenvoudige objecten kan tekenen. Tijdens zijn uitleg mochten wij ook direct oefenen met dezelfde bewerkingen als wat hij ons voor deed. Eerst zijn we begonnen met een kubus en een cilinder en daarna hebben we tafels, stoelen en een vaas in een woonkamer getekend. Het is een mooi en zeer uitgebreid programma, waar je bijvoorbeeld een auto tot in detail kan tekenen. Het gaat hier wel meer om het plaatje dan de maatvoering, dit is dus ook het grote verschil met bijvoorbeeld Solid Works. Na vier uren les hadden we allemaal een beetje hoofdpijn van al die nieuwe indrukken en het constant kijken naar het beeldscherm. Om weer een beetje bij de positieven te komen heb ik weer even een snel rondje gelopen, daarna was ik er weer. ;)
In de avond hadden we een eerst een feestje van een Duitse vriend, want zijn kamergenoot was een weekend weg. Maar voordat ik daar heen kon moest ik eerst Collin nog ophalen van het vliegveld, dit is een goede vriend van Jurian. In het begin van de week had Collin al contact met mij gezocht en verteld dat hij dit weekend langs kwam. Maar ik mocht het niet aan Jurian vertellen, omdat het een verassing moest blijven. Dus heb ik me de hele week in moeten houden om niets te zeggen over zijn bezoekje dit weekend. Om 21.00 uur zei ik tegen Jurian dat ik nog even naar school moest, dit geloofde hij wel. Zo kon ik er even snel met het autootje vandoor. Binnen een kwartiertje was ik ook al op het vliegveld, waar het vliegtuig van Dusseldorf net was geland. Om kwart voor tien stond Collin ineens recht voor Jurian zijn neus. Het was een schitterend gezicht om Jurian zijn verbaasde blik te zien; hij had helemaal niets in de gaten. Ik heb nu mijn winterjasje ook weer; Collin heeft hem van thuis mee genomen. Dus kan ik ook weer iets meer kou trotseren. ;)
Na het feestje van de Duitse vriend zijn we richting de pub Stallarna gegaan, daar was het weer een zeer gezellig feestje. En kon Collin ook een beetje kennis maken met de Zweedse en internationale studenten.

Zaterdag hebben we eerst even een beetje uitgeslapen, wat gegeten en lekker rustig koffie gedronken. Jurian en Collin zijn in de middag op tour gegaan, door de mooie gebieden rond Växjö. Ik heb mijn onderdeel voor het LCC-project eerst afgemaakt, zodat ik dat ook weer kon afvinken.
Op deze dag werd mijn Oom Bauke begraven. Dit was wel even een moeilijk moment, als je zo ver van je familie af zit. Maar doordat ik de liturgie via de mail had ontvangen, kon ik er toch ook een beetje bij zijn en het iets meer een plekje geven.
In de avond had ik een etentje bij een leuke Turkse meid en daarna hebben we gezellig een mooi filmpje gekeken. Wij zijn ook niet verder op stap gegaan, want we moesten de volgende ochtend weer vroeg uit ons nestje; voor de inschrijving van de Sea Battle. Van 16 tot 18 november organiseert de buitenlandse studentenorganisatie VIS een groot feest op een cruiseschip. Met 2000 studenten van Zweden, Finland, Estonia en Latvia vaart een grote cruise van Stockholm naar Tallinn. Deze gezellige reis is hier zeer gewild en er worden 150 plaatsen verkocht onder de studenten van Linnaeus University. Terwijl er een kleine 500 studenten met dit ‘partybootje’ mee willen. Dus je moet vroeg bij de inschrijving zijn, om een plaatsje te kunnen bemachtigen. Op zondag de 26e om 13.00 uur was de inschrijving in het schoolgebouw. We hadden afgesproken dat ik zondagochtend om 5.00 uur zou checken of er ook al mensen stonden te wachten bij de inschrijfplaats. En dat we rond 6.00 uur met een clubje van 15 personen naar school gingen.

Zondagochtend 5.00 uur stond ik met mijn fietsje voor het schoolgebouw te turen of er ook al daadwerkelijk mensen stonden te wachten. Maar dat was niet het geval, dus heb ik een paar een sms gedaan dat ze nog wel even in hun nest konden blijven liggen. Rond 6 uur stond een clubje van 10 vroege vogels klaar om naar school te gaan. Bepakt en bezakt met laptopjes, luidsprekers, brood, borden, beleg, waterkoker, studiemateriaal en andere rotzooi gingen we op pad naar de inschrijfplaats. En ja, we waren de eersten! ;) Daar een beetje tafels, stoelen en banken bij elkaar zoeken en we hadden een mooie plekje om een vijf uren te wachten. In de loop van de ochtend stroomden steeds meer studenten binnen en rond 10 uur waren er al een kleine 80 personen. Het was wel een gezellige aangelegenheid, met veel halve dronken dropjes die zaten te slapen op hun stoel. We hadden er een mooi muziekje bij en iedereen had wel wat vertier mee. In de tijd hadden we een lijst aangemaakt met de personen die aanwezig waren, optellend van eerste aanwezige tot de laatste. Om 12 uur was de hal aardig vol en stonden er een kleine 200 mensen te wachten op de inschrijving. Toen begon de VIS ook al aanstalten te maken met het inschrijfmoment. Dit was een mooi gekkenhuis en gelukkig wou de VIS de presentielijst aanhouden qua volgorde van inschrijving. Dus wij mochten ons als eerste inschrijven en nu zijn wij zeker van een plaatsje op de ‘partyboot’ van de Sea Battle! :)
Toen we weer terug in ons appartement waren, hebben we een beetje mooi kalm aan gedaan en zijn we weer een beetje bijgekomen van het vroeg opstaan en het lange wachten. ;)
In de avond heb ik samen met de leuke Turkse meid een mooie wandeling gemaakt door het bos en zijn we later aangeschoven bij het vuurtje dat vrienden gemaakt hadden bij de fireplace naast het kasteel. Het was gezellig met elkaar rond het vuurtje.
Bedankt voor jullie lieve en steunende reacties!

Groetjes en X-jes!