Beautiful and Icecold Sweden!

Hier even een klein verhaaltje uit het hoge en koude noorden! De eerste dagen van onze trip zijn goed verlopen en we hebben een prachtig stukje van Zweden gezien en zeer mooie momenten beleeft. Het is hier een schitterend mooie wereld; soms is het wel vrij koud, maar daar kunnen we ons goed op kleden en daar hebben we ook goede medicijnen voor meegenomen! ;)

Zondagochtend waren we vroeg uit de veren, want Sigrid wilde de trein naar Stockholm van 8.15 uur halen; via Stockholm vloog ze naar IJsland, waar ze met haar familie vakantie gaat vieren. Omdat we Sigrid op het station af moesten zetten, ben ik ook direct meegegaan; zodat we tevens de huurauto op konden halen. Jurian had een mooie Volvo V50 diesel geregeld, met spikes in de bandjes! :) Toen we weer terug op de campus aan kwamen, waren Karel en Sascha ook net wakker; dus konden we direct beginnen om de boel in de auto te laden. We hadden een flinke partij bagage klaarstaan en dan nog niet te beginnen over ons kistje gereedschap en boodschappentasje! ;) Dit moest allemaal even in de niet al te grote bagageruimte van ons autootje gepropt worden. Maar na een beetje passen en meten kon Jurian, als professionele stapellaar, bijna alles in de auto kwijt. Zelfs de grote bats kon er nog bij, tegen het dak omhoog; maar de twee mooie sleeën moesten helaas thuis blijven. Uiteindelijk hadden we alles ingepakt en was er zelfs voor ons vieren ook nog net genoeg ruimte in de auto. ;)
Rond 9.30 uur zijn we toeterend vertrokken van de campus, zwaaiend met het Nederlandse vlaggetje buiten de auto. We wilden de snelwegen zo veel mogelijk mijden, zodat we ook mooi de kleine plaatsjes van Zweden konden bekijken. Na een paar uurtjes rijden, waren we toe aan een kleine pitstop en wisseling van bestuurder. We waren dicht in de buurt van Linköping, waar Karel zijn vriendinnetje Monica studeert; daar konden wij wel even een bakje doen! :) Dus op de campus van Linköping hebben we gezellig een bakje gedronken en weer even leuk bijgepraat. Toen we uitgelachen waren en weer voldoende energie aangemaakt hadden, zijn we verder gereden richting het noorden.
Onderweg had Jurian een geschikt overnachtingadresje gevonden in een klein dorpje boven Stockholm. Omdat we er zeker van wilden zijn dat daar plaats voor ons was, had Jurian even een belletje gedaan. De vrouw die hij aan de telefoon kreeg, was in de avond zelf niet aanwezig, maar er was wel plaats voor ons. :) Wanneer we aankwamen, moesten we ons zelf maar wat redden en Jurian kreeg een code van de voordeur van het huisje. De aardige vrouw kwam de volgende ochtend wel even langs, om met ons af te rekenen. Top geregeld! We love the Swedish mentality! :)
Een vijfhonderdveertig kilometer en een paar kleine pitstopjes verder, kwamen we aan in het kleine dorpje Horndal. We wisten niet exact waar het de Bed & Breakfast was, dus vroeg Jurian even een paar jongens op sneeuwscooters; zij wisten wel waar het was en wilden ons er wel even heen begeleiden. Wat een beste mensen daar! :) Eenmaal aan gekomen bij het adres, bleek dat we het huisje ook nog volledig voor ons zelf hadden. Het huis bestond uit een grote leefkamer, twee keukens, twaalf slaapkamers en zelfs een sauna. Omdat wij het wel gezellig vonden met elkaar, hebben we gekozen voor een vierpersoons slaapkamer met stapelbedden.
We hadden over de hele dag nog niet iets fatsoenlijks gegeten, dus zijn we het dorp in gegaan om een restaurantje te zoeken en bij een knus en tevens het enige restaurant van het dorp hebben we lekker gegeten. Na eten zijn we nog even op de toer gegaan, om de het dorpje te verkennen; we vonden een kleine skiheuvel, waar we even op moesten lopen! ;) Toen we weer in ons huisje waren, hebben we nog even een biertje gedronken op onze trip, een paar kaarten gespeeld en een filmpje gezien.
Het was de hele dag stralend mooi weer, de temperatuur schommelde rond de -8 tot -13 °C en in de nacht konden we genieten van een schitterend heldere sterrenhemel.

Nadat we maandagochtend even lekker gedoucht en ontbeten hadden, hebben we onze spullen weer bij elkaar gezocht en in de auto geladen. Tussentijds had Jurian al even contact opgenomen met de verhuurder; een half uurtje later kwam zij aanzetten en hebben we haar betaald en bedankt voor de bijzondere gastvrijheid. De oude vrouw kon de vorige avond niet aanwezig zijn, want ze had een afspraakje met haar ‘boyfriend’. Ja, dat soort dingen gaan voor de zaken natuurlijk! ;)
Rond 9.00 uur zaten we in de auto en zijn weer verder gereden richting het noorden. Een kleine drie uren later hebben we een pitstopje genomen in een klein plaatsje langs de snelweg, daar konden we de benen weer even strekken en een lekker bakje doen. Het was een schitterend uitzicht, de zon straalde over de met sneeuw bedekte bergen heen. :) We konden wel zien dat we steeds dichter naar het noorden gingen, de zon ging om 15.00 uur al onder en voor 16.00 uur was het aarde donker. Tevens kwamen we steeds meer in de bergen en in bijna elk dorpje of stad hebben ze een kleine skipiste of zelfs een springschans. :) Het temperatuurverschil met de vorige dag viel mee, de laagste temperatuur die we gemeten hadden was -17 °C.
Tijdens de rit had Sascha contact opgenomen met een hostel in het plaatsje Piteå, dit ligt een aantal kilometers onder de stad Lulea. De mensen van het hostel waren ook zo vriendelijk als de hosteleigenaar in Horndal; ze hadden nog wel een kamer vrij en ook hier kregen we een code om binnen te komen. Want in de avond was er verder niemand aanwezig, dus moesten we ons zelf maar even redden. Ideaal, zo’n systeem! ;)
Tussendoor hebben we even bij fastfoodrestaurant wat gegeten en uiteindelijk kwamen we aan bij ons hostel in het plaatsje Piteå; na 800 kilometer op deze dag te hebben gereden. Het hostel was voorheen een school voor verpleegkunde, het beschikte over veel ruime slaapkamers en er was een grote zaal met allemaal kleine keukentjes op een rij; tevens stond en hing er nog wat antiek verpleegmateriaal in enkele hoeken. Op de tweede verdieping was een televisiekamer met een pooltafel, daar moesten we natuurlijk even goed gebruik van maken. ;) Onder het genot van een hapje en een drankje hebben Karel en ik onze poolkunsten weer even een beetje bijgewerkt en Jurian en Sascha hebben mooi even wat televisie zitten kijken. We hebben gezellig even nagezeten en toen uitgespeeld en uitgepraat waren, zijn we richting onze kamer gegaan.

Dinsdag werden we wakker met een schitterend uitzicht op een park naast het hostel. Toen we even gedoucht en ontbeten hadden, hebben we de eigenaar betaald en bedankt. We kregen zelfs nog korting, omdat we studenten waren; wat een aardige mensen hier! :)
Nadat we alles weer in de auto hadden geladen, hebben we onze tocht weer voortgezet richting het noorden. Na een paar uurtjes kwamen we aan bij het plaatsje Harads; daar vonden we een skigebied, waar we even een bakje koffie wilden drinken. Toen we daar aankwamen, zagen we en mooie skipiste en veel caravans voor de skihut. Maar er waren geen mensen aan het skiën en op de camping zagen we weinig mensen rondlopen. Bij de receptie werden we hartelijk verwelkomd; we kregen veel informatie over de activiteiten binnen de regio en de beste mensen wilden ons wel even begeleiden naar hun restaurant, voor een bakje koffie. Het was net of waren ze blij dat ze weer een paar mensen zagen, want ze waren zo gastvrij en hadden alle tijd voor ons. Het restaurant openden ze speciaal even voor ons en we kregen een dikke pot koffie met lekkere cakejes. Nadat de eigenaar de openhaard had aangestoken, kwam hij ook even bij ons zitten en begon hij te vertellen over wat hier allemaal te doen is. Hij legde uit dat de pistes gesloten waren, omdat het te koud was om te skiën met een temperatuur van -30 °C en er lag nog niet voldoende sneeuw. Het was wel windstil, maar als je volgas van de piste suist, dan snijdt de koude wind dwars door je heen. ;) Vandaar dat het daar ook zo rustig was, hij zei dat het skiseizoen tussen begin februari en eind april is. Tevens hebben we het even gehad over wat wij van plan waren tijdens onze reis en hij heeft ons een paar tips en aanraders gegeven, om sowieso te zien of mee te maken. Hij had het over een speciaal hotel, in hetzelfde plaatsje en niet ver van het skigebied: het Treehotel. Dit zijn wereldberoemde slaaphutten, gebouwd in de bomen en midden in het bos. Dit sprak ons wel aan, dus zijn we na de koffie die kant opgereden. De eigenaar van het skigebied had de mensen van het Treehotel al even geïnformeerd dat wij die kant op kwamen en gevraagd of er ook een guided tour geregeld kon worden.
Toen wij bij het Treehotel aan kwamen, werden we weer hartelijk ontvangen. Wat een geweldig aardige mensen allemaal, die Zweden! :) Eerst kregen we een kleine uitleg van wat het Treehotel inhoud en hoe het ontstaan is. Er was een Zweedse natuurliefhebber die graag in een boomhut wilde leven, om zo dichter bij de natuur te komen. De boomhut die hij gebouwd had trok zoveel bezoekers aan, dat hij besloot om meer van deze hutten te maken. Na veel onderzoek, ontwerpen en financieel geregel kreeg hij het voor mekaar om vijf hutten te gaan bouwen. De eerste hut hangt tien meter boven de grond en rust op vier oude bomen van honderddertig jaar oud. De tweede kubusvormige hut hangt in een dikke boom en is een complete spiegel; het lijkt zeer onwerkelijk, maar zeer interessant tussen de bomen. De derde hut is in de vorm van een vogelnest en zweeft ook tussen vier bomen; op het eerste gezicht zie je deze hut niet eens. De vierde hut is in de vorm van een tuinhuisje en is geschikt voor lichamelijk gehandicapten. De vijfde hut is net ontworpen en word op dit moment geproduceerd; dit wordt een ufo-model, dat met kabels zweeft tussen de bomen. Deze ongeveer vijf ton zware hutten kan je reserveren om er een nachtje in te kunnen slapen en te genieten van het schitterende uitzicht over het bos. Na de presentatie zijn we naar de hutten toe gereden en mochten we ze van binnen en van buiten bezichtigen. Dit was prachtig mooi en zeer indrukwekkend om te zien. Vooral de spiegelkubus was een bijzonder object, door de weerspiegeling van het bos leek het net of zat daar niets. Na een schitterende rondleiding en vele foto’s te hebben gemaakt, hebben we onze gids bedankt en zijn we weer verder getoerd.
In het de stad Jokkmokk hebben we een pitstopje gemaakt en even wat gegeten. Het was deze dag schitterend helder weer, maar de zon kwam helaas niet over de wolken heen en om 3.00 uur was het alweer aarde donker. Het was wel een raar gevoel dat de zon niet zo hoog kwam en dat het midden op de middag alweer donker is. ;) Nadat we weer voldoende op krachten waren gekomen, hebben we de toer doorgezet tot de stad Kiruna, waar Jurian tussentijds alweer even een hostel had geregeld. Bijna alle hostels waren volgeboekt, maar doordat enkele mensen vast zaten op het vliegveld van Kopenhagen, konden wij voor een nacht gebruik maken van een kamer. Ideaal! :) Rond 19.30 uur kwamen we aan bij het hostel en kregen we twee grote slaapkamers toegewezen.
Over de hele dag hebben we een vierhonderdveertig kilometer gereden, over compleet bevroren wegen; wat soms best moeilijk te berijden was. De temperaturen varieerden enorm, op de toppen van de heuvels was het soms -35 °C en in de dalen en steden was het ongeveer -20 °C. Wanneer wij uit de auto stapten, kregen we eerst even een ‘klap om de kop’ van de kou en vervolgens had je direct de ijspegels aan je neus hangen! ;)
In de avond hebben we in het hostel lekkere spaghetti gemaakt en zijn we later nog even de stad in geweest; om gezellig in een kroegje wat te gaan drinken. Maar nadat we een compleet rondje door de stad hadden gelopen, kwamen we er achter dat er helemaal niets meer open was; dus hebben we op onze kamer nog maar even eentje gedronken. ;)

Woensdagochtend zijn we mooi rustig op gang gekomen, we waren van plan om deze dag in Kiruna te blijven en daar wat activiteiten te ondernemen. Onder het genot van een bakje koffie hebben we de plannen voor de komende dagen even besproken. We kwamen er achter dat we een dag te kort hadden als we het drielandenpunt wilden bezoeken; dit is ongeveer een vierhonderd kilometer van Kiruna en het punt ligt vijftien kilometer verwijderd van de dichtstbijzijnde weg. Dit kan je dus alleen bereiken per voet, sneeuwscooter of huskyslee. We hadden niet veel zin om vijftien kilometer door zestig centimeter sneeuw te lopen en we moesten de sneeuwscooters en husky’s een dag van te voren reserveren. Dit kwam niet echt uit met onze plannen om voor maandagochtend weer terug in Växjö te zijn; er zat dus niets anders op dan dit plan te schrappen. We hadden besloten om door de fjorden van Noorwegen weer richting het zuiden te rijden.
Na de koffie zijn we even bij het toeristenbureau langs geweest, om wat informatie te ontvangen over de activiteiten in de stad. Wij hadden gehoord van het beroemde icehotel, dat net buiten de stad is gevestigd. Dit wereldberoemde hotel is ontworpen door beroemde kunstenaars van over de hele wereld en bestaat volledig uit ijs en sneeuw. Elk jaar wordt het weer opnieuw ontworpen en opgebouwd. Dit was natuurlijk wel even de moeite waard om dit hotel te bezichtigen. Toen we de entreekaartjes hadden gekocht, mochten we in de grote iglo komen. Dit was zeer indrukwekkend: we zagen schitterend mooie ijssculpturen en muurtekeningen en elke kamer had een eigen verhaal en thema. Er waren een kleine twintig slaapkamers te vinden waar een hoekig bed, een tafel en twee stoelen van ijs in stonden. In een andere hal vonden we de bijzondere slaapkamers, zoals een auto als bed, een koelkast met zuivel- en fruitproducten als slaapkamer en slaapkamers vol met grote bollen, ijsberen, bloemen, vissen of vogels. Tevens was er een grote hal omgetoverd als kerk, met de kerkbankjes, preekstoel, kroonluchter en Bijbels van ijs. Dit was zeer indrukwekkend om te zien, maar ook ‘ijskoud’! ;) Om even weer een beetje op te warmen, hebben we in het restaurant er tegenover even lekker gegeten en gedronken. Na het eten zijn we het Icehotel weer in gegaan om een lekker drankje te doen in de Icebar; hier schonken ze vele soorten wodka en non-alcoholische drankjes in een beker van ijs. Het was wel grappig om een drankje te doen in een Icebar; normaal neem je een drankje om af te koelen, maar hier neem je een drankje om een beetje op te warmen. ;)
Nadat we uitgedronken en uitgekeken waren, zijn we in de auto gestapt en richting Noorwegen gereden. Toen we over de grens van Noorwegen gingen, veranderde de natuur in een klap; we zaten spontaan tussen de rotsen en de sneeuw begon op te waaien over de weg. De rijcondities waren niet zo aangenaam meer, de weg was een grote ijsplaat, bedekt met sneeuw en door de opwaaiende sneeuw zagen we soms geen hand voor de ogen. Maar we naderden al snel de stad Narvik, daar hebben we bij een hostel gevraagd of we een nachtje konden blijven. Zij hadden nog wel een paar tweepersoonskamers vrij, dat kwam voor ons ideaal uit! ;) Dit hostel was voorheen een hotel, dus we hadden mooie ruime kamers met zelfs een eigen douche. :)
We waren ook al aardig door onze eetvoorraad heen en in de stad hadden we een mooi winkelcentrum gezien; daar hebben we eerst flink wat inkopen gedaan. We wilden ook graag een Noors biertje proeven, dus hebben we een sixpack halve liters meegenomen; bij de kassa kwamen we er achter wat dat wel niet kostte: bijna tweeëntwintig euro! Maar ja, je wilt wat! ;)
In het hostel hebben we even wat gegeten en vervolgens zijn we op pad gegaan, om een frisse neus te halen. Achter de stad ligt een mooi bergje met een schitterend mooie piste, die regelrecht in de stad uitkomt. Wij zijn de piste een paar honderd meter op gelopen en bovenaan stond een skihut met een mooi picknickbankje, daar hebben we even een drankje gedaan en genoten van het schitterend mooie uitzicht over de hele stad. Vervolgens zijn we volgas van de piste af gerend, gesleden, gerold en op andere onmogelijke manieren naar onderen gegaan. ;) Toen we weer in het hostel waren, hebben we nog even geproost op de mooie toertrip! :)

Komende dagen rijden we via de fjorden van Noorwegen en het Zweedse Lapland richting het zuiden en we zijn van plan om zondagavond weer terug in Växjö te zijn.

Dikke sneeuwtuut en warme knuffel uit Narvik!